ต่อจากข่าวที่แล้วที่ทิม แลมบีซิสถูกตัดสินจำคุก 6 ปีครับ
ก่อนที่ทิมจะถูกตัดสินจำคุกในวันนี้เขาได้ให้สัมภาษณ์เปิดอกเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดกับทาง Alternative Press และก็มีคำถาม-คำตอบส่วนหนึ่งที่น่าสนใจเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเขาและสมาชิกคนอื่น ๆ ในวงตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมาหลังจากที่ถูกจับกุมตัว อ่านบทสัมภาษณ์ในเรื่องนี้ได้ด้านล่างครับ สำหรับบทสัมภาษณ์ฉบับเต็มอ่านได้ที่นี่
มีใครในวง As I Lay Dying มาเยี่ยมคุณบ้าง?
ไม่มีเลย ไม่สิ จอร์แดน [แมนซิโน, มือกลอง] มาครั้งนึง เราคุยกันนิดหน่อย มันเป็นเรื่องที่อ่อนไหวมากและเราแทบไม่ได้อะไรเลย เขามาที่นี่ประมาณ 30 นาทีได้มั้ง เราคุยกันแค่ผิวเผิน ผมคิดว่าเขาจะกลับมา แต่เขาก็ไม่ บางทีเขาอาจจะคิดว่าผมบ้าไปแล้วผมทำได้แค่นั่งเฉย ๆ แล้วก็คิด ผมอยากมีใครซักคนไว้คุยด้วย ผมไม่สามารถคุยถึงรายละเอียดของคดีในชั้นศาลได้ ผมพูดเรื่องนี้เรื่องนั้นไม่ได้ ผมก็เลยเริ่มต้นสร้างชมรมหนังสือ ‘นี่คือสิ่งที่ผมอ่านอยู่ คุณคิดยังไง?’ ขึ้นมา
คุณได้คุยกับจอร์แดน แล้วไม่ได้ติดต่อกับคนอื่นใน AILD เลย?
จอร์แดนโทรกลับมาหาผมครั้งนึง ส่วนคนอื่นในวงไม่ได้โทรกลับมาเลยตอนที่ผมกลับบ้านเป็นครั้งแรก ในที่สุดผมก็ได้คุยกับนิค [ฮิปา, มือกีตาร์] แบบสั้น ๆ ผมหมายถึงมันสั้นมาก ในทั้งสองกรณีที่เกิดขึ้นเราไม่ได้คุยถึงรายละเอียดกันเลย ผมคิดว่าพวกเขาติดต่อกัน เพราะถึงแม้ว่าพวกเราจะไม่ได้คุยเรื่องพวกนี้กันเลย แต่เกือบทุกคนในวงต้องการที่จะเดินหน้าต่อไป มันเหมือนกับว่าพวกเขาได้ตัดสินใจลงไปแล้วที่จะไม่คุยกับผม พวกเขาตัดขาดการสื่อสาร ผมส่งข้อความขอโทษพวกเขาอย่างเป็นทางการและยาวมาก พยายามที่จะชดเชยให้พวกเขา ทำให้พวกเขารู้ว่าสิ่งที่ผมทำมันกระทบกับชีวิตพวกเขามากแค่ไหน ผมไม่ได้รับการตอบกลับ แล้วผมก็ส่งไปอีกในฉบับใหม่ที่ผมส่งไป มันเขียนประมาณว่า “ฟังนะ ฉันรู้ว่าฉันไม่ควรได้รับการยกโทษ แต่ฉันอยากจะเริ่มต้นสิ่งนี้…” ผมได้รับการตอบกลับแบบสั้น ๆ จากนิกและจอร์แดนว่าพวกเขาได้รับแล้ว จอร์แดนบอกว่าทุก ๆ คนต้องการเวลามากกว่านี้ และนั่นทำให้ผมรู้สึกว่าผมกำลังรบกวนพวกเขา ประมาณว่า “ปล่อยพวกเราอยู่ตามลำพังเถอะ” ผมก็เลยหยุดรบกวนพวกเขา อีเมลฉบับสุดท้ายที่ผมส่งหาพวกเขาก็ประมาณว่า “พวกนาย ฉันจะไม่พูดถึงโอกาสทางธุรกิจหรือพยายามทำอะไรให้มันดีขึ้นเพื่อที่เราจะได้ทำอัลบั้มด้วยกันอีก ฉันแค่รู้สึกว่าพวกนายเป็นเพื่อนกันมายาวนาน…” ผมแค่อยากจะติดต่อกับพวกเขาในฐานะเพื่อน สิ่งที่ผมต้องการจริง ๆ ในสถานการณ์ยากลำบากแบบนี้ก็คือเพื่อน ผมคิดว่าพวกเขาแค่ต้องการเวลามากกว่านี้ อีเมลพวกนี้ถูกส่งต่อออกไป ฉบับสุดท้ายคือเมื่อ 9 เดือนหลังจากที่ผมถูกจับกุมตัว
พอมองย้อนกลับไป ผมทำเรื่องแย่ ๆ ที่ไม่เคารพในพวกเขาเลย ปล่อยให้พวกเขาพูดตอนที่พร้อมแล้วกัน ผมพยายามติดต่อพวกเขา ผมทำให้ทุกอย่างแย่ ผมต้องรับผิดชอบต่อสิ่งนั้น ผมรู้ว่าหกเดือนมันเป็นเวลาสั้น ๆ สำหรับบางคน แต่สำหรับคนที่นั่งอยู่ที่บ้านอย่างเดียวเพราะถูกจับ… [หัวเราะ] ผมใช้ชีวิตอยู่ตัวคนเดียว
ผู้คนเป็นคนเลือกเพื่อนของเขาเอง พวกเขาอยู่ในวงกับผมเพราะผมเป็นเหมือนตั๋วสำหรับซื้ออาหาร (I was a meal ticket.) มันเป็นโอกาสที่ดีสำหรับพวกเขาที่จะสร้างรายได้ให้มาก เราเป็นเพื่อนร่วมธุรกิจกัน พวกเขาทำให้มันชัดเจนว่าไม่มีความห่วงใยกันในระดับความเป็นส่วนตัว และมันก็โอเคแล้วแหละ พูดตรง ๆ เลยว่าผมก็เป็นคนที่ไม่มีคุณค่าพอจะให้นึกถึงเท่าไหร่ ตัวตนที่ผมเป็นในตลอดหกเดือนที่ผ่านมาหรือก่อนหน้านี้ที่ผมจะถูกจับ ผมไม่สามารถเป็นเพื่อนกับคนคนนี้ได้ แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ผมเศร้าน้อยลงไปเลย มันน่าเศร้าที่ต้องมาคิดว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาในความสัมพันธ์เหล่านั้นมันไม่มีความห่วงใยกันแบบส่วนตัวรวมอยู่เลย ไม่มีมิตรภาพเหลือแล้ว
ที่มา – Lambgoat
ผู้ร่วมก่อตั้ง และอดีต บก. Headbangkok.com