บทสัมภาษณ์สโตน โคลด์ สตีฟ ออสติน หนึ่งในตำนานแห่งสังเวียน WWE ในเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับมวยปล้ำ แต่คุยกันเรื่องเพลงเมทัลล้วน ๆ จากหนึ่งตอนของพอดแคสต์รายการ The Steve Austin Show
สวัสดีสตีฟ พอดแคสต์อันนี้เราไม่ได้คุยกันเรื่องมวยปล้ำใช่มั้ย?
เนื้อหาหลักที่ผมพูดถึงมักเกี่ยวกับเรื่องมวยปล้ำ แต่รายการมันกำลังโต ผมอยากจะพูดคุยกับผู้คนมากมายที่แตกต่างกันออกไป ผมเคยนั่งคุยกับเดวิด ลี ร็อธ [แวน ฮาเลน] ในรายการมาแล้ว ตอนนี้กำลังติดต่อแซมมี ฮาการ์อยู่ แล้วผมก็เพิ่งได้นั่งคุยกับเคอร์รี คิงจากสเลเยอร์มา
ได้ยินมาว่าเคอร์รี คิงมาร่วมรายการของคุณ มันเป็นไปได้ยังไง?!
ผมเจอเขาตอนกำลังทัวร์ออซเฟส ผมเป็นเพื่อนสนิทของแซ็ค ไวลด์จากแบล็ค เลเบิล โซไซตี้ – ตั้งแต่สมัยแซ็คยังเล่นดนตรีอยู่กับออซซี [ออสบอร์น] นั่นแหละ ผมโคตรเขินเลยตอนนี้รู้ว่าเขาเป็นแฟนมวยปล้ำ ผมเป็นบิ๊กแฟนของสเลเยอร์ ผมก็เลยโทรหาเขาแล้วก็ร่วมงานกัน เรานั่งคุยกันเรื่องดนตรี ฟุตบอล ชีวิต เป้าหมายชีวิตในอดีตในวันที่ผมเคยอยากเป็นร็อกสตาร์
จริงดิ! คุณเคยมีวงมั้ย?
ผมไม่มีความสามารถด้านนี้เลย! จะเล่าให้ฟังสั้น ๆ : ย้อนกลับไปในวันวาน คิสคือวงโปรดของผม ผมนั่งอยู่ในห้องของผมกับพี่ ใส่เฮดโฟน ผมจำได้เลยว่ากำลังฟังเอซ เฟรห์ลีย์ร้องเพลง Shock Me แล้วผมก็ร้องตาม แล้วก็มีใครบางคนโผล่มาตบหัวผมจนหูฟังร่วง เควินพี่ชายผมเอง! ผมถามว่า “มึงทำห่าอะไรเนี่ย” เขาบอก “เสียงมึงโคตรเหี้ย ถอดหูฟังแล้วฟังเสียงตัวเองดูสิวะ!” ผมก็ทำตาม แม่งแย่มาก นั่นแหละผมถึงรู้ว่าตัวเองเป็นนักร้องไม่ได้ แต่ก็โอเค…
อืมมม แล้ววงเฮฟวีเมทัลวงแรกที่คุณชอบคือ?
มีเยอะเลยแหละ ทั้งสกอร์เปียนส์, ด็อกเคน, แร็ตต์ ผมเกลียดที่จะเรียกพวกเขาว่า ‘แฮร์แบนด์’ จริง ๆ — วงโคตรโปรดสุด ๆ ก็ต้องนี่เลย เอซี/ดีซี, จูดาส พรีสต์, ไอออน เมเดน พวกนี้วงโปรดตลอดกาลเลย ดิโอก็ด้วย ทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับออซซี ออสบอร์น ผมฟังเยอะแยะเลย!
คุณใช้เพลงของดิสเทิร์บเปิดตัวใน WWE ทำไมถึงเลือกเพลงนี้?
เพราะ WWE ต้องการที่จะพาตัวเองเข้าสู่โลกของดนตรีเสมอ มอเตอร์เฮดทำเพลง The Game ให้กับทริปเปิล เอช ผมก็เลยคิดว่าจะต้องหาอะไรแบบนี้เข้ามาอยู่ในมวยปล้ำบ้าง และจากจุดยืนของบรรดาแฟนคลับ นอกจากมวยปล้ำแล้วก็มีดนตรีนี่แหละที่พวกเขาชอบ มันเป็นเรื่องที่ วิน-วิน กันทุกฝ่าย
ทำไมแฟนเพลงเมทัลถึงผูกพันกับมวยปล้ำ?
ผมคิดว่าเพราะดนตรีแบบนี้กับการความรุนแรงปลอม ๆ [อย่างที่รู้กันว่ามวยปล้ำคือการแสดง] มันไปกันได้ดีนะ ฮ่า ๆ นี่ผมพูดถึงมันในแง่บวกอยู่นะ ย้อนกลับไปในวันที่วงการนี้มันดิบเถื่อนกว่านี้ ยุค Attitude Era น่ะ [ครึ่งหลังของช่วง 1990s – ช่วงแรกของ 2000s ในวงการมวยปล้ำ] แต่ถ้าย้อนกลับไปยุคแปดศูนย์นี่มวยปล้ำมันจะเชื่อมต่อกับนักดนตรีประมาณว่า เอ่อ ซินดี้ ลอเปอร์น่ะ ฮ่า ๆๆๆ
โอเค เรายกดิสเทิร์บไว้เหนือซินดี้ ลอเปอร์แน่นอน
ผมเคยทำงานกับคนพวกนั้นนะ แม่งโคตรหยิ่งเลย ผมเคยทำงานร่วมกับดิสเทิร์บแค่ช่วงเวลาไม่กี่ปี แต่นิสัยของพวกเขา [ดิสเทิร์บ] ดีกว่ามาก ๆ มันเยี่ยมมากที่ได้ร่วมงานกัน
ที่มา – Metal Hammer
ผู้ร่วมก่อตั้ง และอดีต บก. Headbangkok.com