ประเทศญี่ปุ่นเป็นประเทศที่ขึ้นชื่อในเรื่องของ ‘การ์ตูน’ หรือที่เราเรียกกันติดปากว่า ‘มังงะ’ (manga) และ ‘อนิเมะ’ (anime) ด้วยลายเส้นที่เป็นเอกลักษณ์และเนื้อหาที่สนุกสนานหลากหลายแนว สามารถตีตลาดไปได้ทั่วโลกไม่เว้นแม้แต่ในอเมริกา มีการ์ตูนคลาสสิคที่ถูกนำมาฉายหลายรอบแต่ก็ยังมีผู้คนคอยติดตาม อาทิ ดราก้อนบอล หรือ โดราเอมอน เป็นต้น และเรื่องที่ไม่น่าเชื่อก็คือแม้จะเป็นเพียงแค่ลายเส้นในจินตนาการ แต่กลับสร้างแรงบันดาลใจให้ผู้อ่านหรือผู้ชมได้ เช่น กัปตันซีบาสะ ที่พูดถึงเกี่ยวกับฟุตบอลโดยมีจุดสูงสุดคือการไปแข่งฟุตบอลโลก ได้จุดประกายให้เด็ก ๆ ในญี่ปุ่นหันมาสนใจฟุตบอลมากขึ้น จนมีการพัฒนาในวงการฟุตบอลญี่ปุ่นจนสามารถบรรลุเป้าหมายได้ไปฟุตบอลโลกได้ในปี ค.ศ.1998 ที่ฝรั่งเศส แต่ก็ใช่ว่าจะมีแค่การ์ตูนแนวกีฬาอย่างเดียวที่ส่งอิทธิพลและแรงบันดาลใจสู่ความจริง การ์ตูนแนวดนตรีก็เป็นอีกแนวนึงที่ส่งต่อพลังเหล่านั้นได้ และการ์ตูนแนวดนตรีที่ได้รับการกล่าวขานมากที่สุดก็น่าจะเป็นเรื่อง BECK
BECK แต่งและวาดโดย Harold Sakuishi เป็นการ์ตูนกล่าวถึงวงดนตรีร็อกวงหนึ่งที่ค่อย ๆ เติบโตจากวงการเพลงอินดี้ เล่นในไลฟ์เฮาส์เล็ก ๆ จนพัฒนาไปสู่การไปเล่นในระดับเฟสติวัล
เริ่มต้นเรื่องจาก ทานากะ ยูกิโอ หรือ ‘โคยูกิ’ เด็กหนุ่มวัย 14 ปี ที่มีชีวิตธรรมดาไม่ต่างจากเด็กทั่วไป จนกระทั่งได้ไปเจอกับริวสึเกะ และเค้าได้มอบกีตาร์ให้โคยูกิ ทำให้เป็นจุดเปลี่ยนชีวิตไปในทันที จนกระทั่งได้ถือกำเนิดเป็นวง BECK โดยได้ชื่อมาจากหมาหน้าตาประหลาดที่ริวสึเกะเลี้ยงไว้ สมาชิกของ BECK ประกอบไปได้วย โคยูกิ – กีตาร์/ร้องนำ, ริวสุเกะ – กีตาร์, จิบะ – ร้องนำ, ไทระ – เบส และ ซากุุ – กลอง ซึ่งมังงะเรื่องนี้ก็ถูกนำมาทำเป็นภาพยนต์เรียบร้อยแล้วด้วยครับ
แรงบันดาลใจในการสร้างคาร์แรกเตอร์ของวง BECK ได้มาจากศิลปินร็อกหัวแถวหลายคน อาทิเช่น จิบะ นักร้องนำ ได้รับแรงบันดาลใจมาจาก Zack de la Rocha แห่งวง Rage Against the Machine ซึ่งสไตล์การร้องรวมถึงรูปร่างหน้าตาก็ตรงกัน ในส่วนของพระเอกโคยูกิ ได้รับแรงบันดาลใจมาจาก Tom Morello จากวง Rage Against the Machine ท่าการยืนร้องเพลงเอามือไขว้หลังทำให้นึกถึง Liam Gallagher วง Oasis เช่นกัน และริวสุเกะก็ได้รับอิทธิพลจาก Jimmy Page จากวงฮาร์ดร็อก-ไซคีเดลิคกแห่งยุค ’70s อย่าง Led Zeppelin เป็นต้น
จุดเด่นของการ์ตูนเรื่องนี้คือมีเหตุการณ์ค่อนข้างสมจริงและสามารถเกิดขึ้นได้ในชีวิตคนปกติทั่ว ๆ ไป มีการกล่าวถึงวงดนตรีที่มีอยู่จริงอย่างเช่น Nirvana, Jimi Hendrix, The Beatles, Led Zeppelin คนวาดได้อธิบายลักษณะแนวดนตรีของวง BECK คือมีสไตล์การร้องแร็ป กีตาร์แบบเฮฟวี่เมทัล เบสสไตล์ฟังก์ ส่วนกลองไม่ได้ระบุชัดเจนมากนัก และมีโคยูกิที่ในการ์ตูนบอกว่าเสียงร้องทรงพลังมากไว้ร้องเพลงบัลลาดเพราะ ๆ ขับกล่อมให้คนตะลึง ให้ลองจินตนาการคงจะประมาณวงอย่าง Rage Against the Machine, Red Hot Chili Peppers (ผู้แต่งเป็นแฟนคลับของ RHCP) หรือ Incubus
นอกจากวง BECK ในเรื่องยังมีวงดนตรีที่ถูกแต่งขึ้นมาและออกทัวร์ร่วมกับวง BECK หลายวง เช่น Room 13th นักร้องนำวงนี้ใส่เสื้อวง Converge ซึ่งเป็นวงแมทคอร์ในอเมริกา และผู้แต่งได้อธิบายการเล่นของวงนี้ว่า ร้องแหกปากและกีตาร์เล่นแบบไร้ทฤษฎีแต่บ้าคลั่งปั่นป่วนมาก ๆ ซึ่งก็ตรงกับนิยามของดนตรีแมทคอร์อย่างชัดเจน รวมไปถึงวงอย่าง Dying Breed ซึ่งในการ์ตูนเป็นวงที่ได้รับความนิยมสูงสุดและเป็นวงที่มีจุดเชื่อมโยงของเรื่องราวหลายอย่างในเรื่อง ซึ่งมีกีตาร์ชื่อ ‘เอ็ดดี้’ เป็นสัญลักษณ์ของวงซึ่งมีภาพลักษณ์คือผมยาวสีทอง ชอบแต่งตัวเซอร์ ๆ คงไม่ได้ต้องบอกนะครับว่าเหมือนใคร
ในการ์ตูนยังมีการเล่าไปถึงเทศกาลดนตรีที่มีชื่อว่า Greatful Sound ซึ่งเป็นเทศกาลดนตรีที่ยิ่งใหญ่ในญี่ปุ่นตามที่ผู้แต่งได้บรรยายไว้ เป็นเทศกาลดนตรีที่รวรวมวงดนตรีชื่อดังทั่วโลกมาอยู่ในเทศกาลนี้ มีทั้งเวทีเล็กและใหญ่ จะให้เปรียบเทียบกับเทศกาลดนตรีที่เกิดขึ้นจริงคงจะเหมือนประมาณ Summer Sonic นอกจาก Greatful Sound แล้วยังมีการกล่าวไปถึงเทศกาลดนตรีที่ใหญ่ที่สุดในการ์ตูน คือเทศกาลดนตรี Avalon Festival ซึ่งจัดขึ้นที่ประเทศอังกฤษ รวมดนตรีไว้ทุกแนว ๆ ในเทศกาลนี้ พอลองมองแล้วผู้แต่งคงได้รับแรงบันดาลในมาจากเทศกาลดนตรี Glastonbury อย่างแน่นอน
นอกจากจะกล่าวถึงการเล่นดนตรีและเทศกาลดนตรีแล้วยังกล่าวถึงชีวิตของดนตรีอินดี้ได้อย่างชัดเจน อย่างเช่นการต้องทำงานพิเศษเพื่อหาเงินไปเป็นค่าห้องอัด ค่าเดินทางต่าง ๆ (โคตรเหมือนชีวิตนักดนตรีอันเดอร์กราวบ้านเราจริง ๆ ฮ่า ๆ) การแก่งแย่งชิงดีและอีโก้นักดนตรี การถูกกดขี่จากนายทุนค่ายเพลงใหญ่ ๆ ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่พบได้ตามวงการธุรกิจดนตรีทั่วโลก (วง BECK ถูกเปลี่ยนเป็นชื่อวง Mongolian Shop Squad ด้วยเหตุผลทางธุรกิจดนตรี)
จุดที่น่าสนใจอีกจุดนึงของการ์ตูนเรื่อง BECK คือรูปภาพคั่นระหว่างตอน ได้มีการนำปกอัลบั้มของวงดัง ๆ มาเขียนล้อเลียน โดยเปลี่ยนเป็นวง BECK ลงไปแทน แต่ที่ผมชอบสุดๆล้อเลียนอัลบั้ม Master of Puppets ของ Metallica แธรชเมทัลระดับตำนานของฝั่งอเมริกา จะว่าไปการนำไอเดียมาล้อเลียนเชิงเคารพก็ดูเท่ไปอีกแบบ แถมดูมีสเน่ห์อย่างบอกไม่ถูก
นี่เป็นเพียงข้อมูลคร่าว ๆ สำหรับการ์ตูนเรื่อง BECK ที่ผมหยิบมาแนะนำ นอกจากจะเป็นการ์ตูนดนตรีร็อกแล้ว ผมเชื่อเหลือเกินว่าหลายคนที่ได้อ่านการ์ตูนเรื่องนี้แล้วคงได้รับพลังและแรงบันดาลใจอย่างคาดไม่ถึงแน่นอนครับ ถึงจะไม่ใช่เรื่องแรก ๆ ที่เขียนเกี่ยวกับดนตรี แต่เจ๋งและสมบูรณ์แบบไม่แพ้เรื่องอื่นแน่นอน ใครสนใจลองหามาอ่านดูนะครับ ไม่ผิดหวังแน่นอน
ป.ล. การ์ตูนเรื่องนี้ค่อนข้างหายากแล้ว วางขายโดยสำนักพิมพ์วิบูลย์กิจ ใครอยากอ่านอยากสะสมต้องขวนขวายหน่อยนะ!
Owner, Co-Founder and Writer of Headbangkok
Vocalist : Tragedy of Murder