อันที่จริงอัลบั้มนี้ก็ออกมานานมากแล้ว (ตั้งแต่ปี 1999 โน่นแน่ะ) โดยส่วนตัวคิดว่าอัลบั้มนี้เป็นหนึ่งในงานมาสเตอร์พีซของ Jimmy Eat World ชุดนึงเลยก็ว่าได้ คงไม่ผิดอะไรถ้าจะนำอัลบั้มนี้มารีวิวกันอีกสักรอบนะครับ (แต่พยายามหาอ่านตามอินเือร์เน็ตแล้วไม่เจอเลยจริง ๆ)
อัลบั้มนี้เป็นสตูดิโอลำดับที่สามของพวกเขาที่ใช้ชื่อว่า Clarity ครับ ตลอดระยะเวลาราวหนึ่งชั่วโมงเศษนั้นเต็มไปด้วยกลิ่นของดนตรีอีโม, ป๊อปพังก์, อัลเทอร์ปลายยุค 90 ขณะที่เพลงในอัลบั้มนี้ซาวด์จะออกเย็น ๆ ล่องลอย เนิบนาบ โดยทั้งหมดอยู่บนพื้นฐานของความเป็นป๊อปที่ฟังง่ายฉาบเคลือบทั้งอัลบั้ม
เปิดอัลบั้มด้วย “Table for Glasses” ที่เนิบนาบ ไพเราะ ละเอียดลออแต่ไม่น่าเบื่อ, “Lucky Denver Mint” คือเพลงถัดมาที่เป็นป๊อปร็อกจังหวะกลางๆที่ท่อนคอรัสติดหูชะงัด, เรื่อยมาจนถึง “Believe in What You Want” ป๊อบพังก์จังหวะกลางๆ ริฟฟ์เท่ ๆ ด้านเนื้อหาก็อาร์ตไม่แพ้กัน หรือจะเอาเพลงจังหวะหนัก ๆ ขึ้นมาหน่อยอย่าง “Crush” พังก์ร็อกชวนโดด ที่ Jim นักร้องนำถ่ายทอดได้อย่างถึงอารมณ์, “12.23.95” คือเพลงช้าที่เล่นกับความรู้สึกน้อยแต่มากผ่านทางลูปกลอง ซาวด์สังเคราะห์และไลน์กีต้าร์ปิ๊กกิ้งสุดเพราะจนคุณโงหัวไม่ขึ้น, “Just Watch the Fireworks” เนื้อหาสุดโรแมนติกบนดนตรีอีโมป๊อบแทรกด้วยเครื่องสายอย่างบรรจงจนไหลยาวไปร่วมเจ็ดนาที
ส่วนไฮไลต์ปิดท้ายที่เด็ดขาดมากคือ “Goodbye Sky Harbor” ที่ให้อารมณ์คุณล่องลอยขึ้นไปอีกด้วยไลน์ขัด ๆ เท่ ๆ ก่อนที่จะให้ Jim ผ่อนคลายด้วยเมโลดี้ร้องสวย ๆ พ้นสามนาทีแรกก็ปล่อยให้พาร์ทดนตรีได้โชว์ความสวยงาม ไม่ว่าจะไลน์ปิ๊กกิ้งจากกีต้าร์ที่ค่อยๆคลอไปและเพิ่มขึ้นทีละนิด, เสียงร้องสอดประสานแผ่วเบา, กลองกับเบสคอยประคองจังหวะไปแบบเนิบนาบร่วมหลายนาทีก่อนจะกลายร่างเป็นดนตรีมาร์ชชิ่งได้อย่างสวยงาม (เฉยเลย) เป็นการปิดท้ายอัลบั้มได้แบบสวยงามและยอดเยี่ยมหมดจดจริง ๆ
ด้านสื่อหลายฉบับต่างพร้อมใจกันให้คะแนนอัลบั้มนี้เต็มห้าดาวเกือบทั้งหมด อยากแนะนำให้หามาลองฟังกันดูครับ หากใครอยากพักหูจากเทรนด์ดนตรีร็อกหนัก ๆ สมัยนี้ ลองย้อนกลับไปฟังของเก่า ๆ ดูบ้างก็ไม่เสียหายนะครับ กดฟังได้ตามลิงก์ข้างท้ายนี้เลยครับ
เขียนงานรีวิวที่ https://www.blockdit.com/birthzyalbumreview และ https://web.facebook.com/ziamsongs